نیم یادداشت | اطلاعات بدردنخور

یه چیزی رو از کتاب دکتر صدر مطالعه می‌کردم که یادآوری‌ش برای همه مهمه؛ یه جایی میگفت مثلا مهم نیست سال فلان، بازی فوتبال دوتا تیم معروف چرا صفر-صفر شد! این یه موضوع بی ارزشه برای توی ذهن گذاشتن و نباید ادم با اطلاعات به درد نخور اضافی ذهنش رو پُر کنه.
جدای از کلی اطلاعات مزخرفی که روزانه در مغزمان می‌ریزیم اما مفهوم دیگری هم دارد که مثلا کارت نباشه تو زندگی فلانی چی میگذره بخدا خودت راحت تری!
سرتون رو عادت بدید که توی زندگی خودتون بچرخه.

نیم یادداشت | خوار

خوارتر از کسی‌که این روزها از سوراخ خودش درآمده و تازه یادگرفته محور مقاومت کجاست و فلسطین کجا | و حالا از بغض جمهوری اسلامی | برای اسرائیل آی‌لاویو می‌فرستد، نداریم.
نوشتن از کُنج عافیت، روی مبل‌های نرم در کنار شومینه‌ای گرم | برای هفتادسال بارش انواعِ گلوله و خمپاره | بر سر مردمی که قطعا مظلوم‌ترین ملت جهان‌اند، کار ساده‌ای‌ست که در فقدان شرافت و انسانیت البته ساده‌تر هم خواهد شد.
دیروز اخباری مطالعه می‌کردم مبنی‌بر اینکه؛ | تاکنون بیش‌از چهل خانوار فلسطینی به‌صورت کامل ازبین‌رفته‌اند. | یعنی از اعضای یک خانواده(شما بخوانید ژن) هیچ‌کسی زنده نمانده است | و بصورت کلی با حذف نژاد روبروییم.
پس در این میان؛ | اگر در شناخت ظالم و مظلوم عاجزید، | حداقل شعور سکوت داشته باشید.
به‌قول حضرت سعدی؛ | آن‌که خواب‌اش بهتر از بیداری‌ست.
پیشنهاد میکنم؛ | دوباره به سوراخ‌های خودتان برگردید | و گرچه روزی حتما باید فکری به‌حال دل‌تان بکنید اما اکنون با شاخ‌وشانه کشیدن بر مظلوم، شرافت خودتان را لکه‌دار نکنید.

همین و باقی‌بقای‌تان
یاسین | مهرچهارصدودو

 

پی نوشت : آدمیزاد نباید بخاطر ناخوشیِ عده‌ای | از خط قرمزهای اساسی خودش | کوتاه بیاید | جدای از اینکه نباید مرعوب سرزنش شبه‌روشنفکران شد | همچنین نباید از مشابهت حرف با سخنِ متحجران ترسید | و نهایتا سکوت کرد.
فلسطین | وجدان‌ها را فرا می‌خواند.
#نیم_یادداشت

شعر | امیرکبیر

گِله‌ای نیست زُلف بپوشان و برو
امشبم چشمِ مرا باز بگریان و برو

تا ندانند رقیبان که مرا تَرک کنی
پیش‌ِچشم دگران مرا بخندان و برو

ما که با دیدن زلف تو خدا را دیدیم
پس برایم بگذار طُرّه‌ی ایمان و برو

گرچه شرمم نگذاشت بگویم از دلتنگی
اندکی صبر کن در شهر خراسان و برو

من سر از تن نشناسم در وقت وصال
باز نادیده‌بگیر این سروسامان و برو

روز هجران تو خو کرد به مستی مِی
رو بگیر از این مرد پریشان و برو

مانده بر شانه‌ی من تاری از آن موی کمند
زلفِ دیوانه‌ی عریان، دل‌بسوزان و برو

اگر از امیر خود سیر شدی پس برسان؛
تیغِ تیزی به فینِ کاشان و برو

-یاسین/مهر١۴٠٢

ترانه | آلوده

در انتظارت بودم اما نه آسوده
کار دلِ تنگم تا بوده، همین بوده

هرگز مپندار که از فکرت جدا باشم

تا استخوان به تو آلوده ام ، آلوده