«ادبیات، امید است»

اینکه می‌بینی آدم‌هایی قبل از تو بودن که همین‌ احساسات رو تجربه کردن | بهتر از تو تبدیل‌ش کردن به کلمه | و از همه مهم‌تر اینکه؛ اون لحظه رو تحمل‌کردن اما نمردن! | و زندگی ادامه پیدا کرده براشون؛ | از هرکس و هرچیزی ازشون عبورکرده، عبورکردن | و باخودشون به صُلح رسیدن | همه این‌ها گوشه‌ای از لطف ادبیات است.

شعر | آدمیزادی

آدمیزادی چه میخواهد برای جستجو
رَدّی از عشق و کمی هم آرزو

تَرک باید کرد غرور خویش را
از زبان خود، زَهر نیش را

عقل میوه‌ی صبر است و گوش
چشم را از دیدن نقصان مَپوش

از هراس آینده‌ی پنهان نخوان
تو قدم بُگذار در راه و نمان

چه خطاها که به ظاهر فرصتند
بس خطرها که به باطن نعمتند

تو خطرها را به جان خود بخر
گر خدا داری چه باکی از خطر؟

-یاسین/آبان١۴٠٢

نیم یادداشت | برکت

یک نوع توت سفید هست که یک رقم‌اش به اسم «توت هرات» شناخته می‌شود | صدالبته اگر از اهالی خراسان باشید هم طعم توت‌اش را چشیده‌اید و هم از سایه خنک‌اش بهره‌مند شده‌اید | در کهن‌سالی ساقه‌ای تنومند و قوی‌ دارد و سایه پهناوری برای ره‌گذران مهیا می‌کند | امروز که خیلی تصادفی تصاویری از آن را می‌دیدم، پیش خودم گفتم: «کاش ما هم کمی برکت داشته‌باشیم برای دیگران، حداقل به قدر توتِ هرات»
بی‌توجه به‌آن‌که طرف کی‌ست، چه‌کاره است، سواره است یا پیاده؟! | دست نوازش را برسر کوچکتری می‌کشیدیم و پیش پای بزرگتر هنوز بلند می‌شدیم و خودمان را کمترین می‌دانستیم.
در بندِ ایرانی و افغانستانی و فلسطینی هم نبودیم | همه، خودمان بودیم و برادران‌مان | به‌مثابه توتِ هرات که گرچه ایرانی نیست، اما برسر ایرانیان زیادی سایه انداخته و کام خیلی‌ها را شیرین کرده است | برکت، ازین جنس است خلاصه.

یاسین|آبان‌چهارصدودو

نیم یادداشت | اطلاعات بدردنخور

یه چیزی رو از کتاب دکتر صدر مطالعه می‌کردم که یادآوری‌ش برای همه مهمه؛ یه جایی میگفت مثلا مهم نیست سال فلان، بازی فوتبال دوتا تیم معروف چرا صفر-صفر شد! این یه موضوع بی ارزشه برای توی ذهن گذاشتن و نباید ادم با اطلاعات به درد نخور اضافی ذهنش رو پُر کنه.
جدای از کلی اطلاعات مزخرفی که روزانه در مغزمان می‌ریزیم اما مفهوم دیگری هم دارد که مثلا کارت نباشه تو زندگی فلانی چی میگذره بخدا خودت راحت تری!
سرتون رو عادت بدید که توی زندگی خودتون بچرخه.

نیم یادداشت | خوار

خوارتر از کسی‌که این روزها از سوراخ خودش درآمده و تازه یادگرفته محور مقاومت کجاست و فلسطین کجا | و حالا از بغض جمهوری اسلامی | برای اسرائیل آی‌لاویو می‌فرستد، نداریم.
نوشتن از کُنج عافیت، روی مبل‌های نرم در کنار شومینه‌ای گرم | برای هفتادسال بارش انواعِ گلوله و خمپاره | بر سر مردمی که قطعا مظلوم‌ترین ملت جهان‌اند، کار ساده‌ای‌ست که در فقدان شرافت و انسانیت البته ساده‌تر هم خواهد شد.
دیروز اخباری مطالعه می‌کردم مبنی‌بر اینکه؛ | تاکنون بیش‌از چهل خانوار فلسطینی به‌صورت کامل ازبین‌رفته‌اند. | یعنی از اعضای یک خانواده(شما بخوانید ژن) هیچ‌کسی زنده نمانده است | و بصورت کلی با حذف نژاد روبروییم.
پس در این میان؛ | اگر در شناخت ظالم و مظلوم عاجزید، | حداقل شعور سکوت داشته باشید.
به‌قول حضرت سعدی؛ | آن‌که خواب‌اش بهتر از بیداری‌ست.
پیشنهاد میکنم؛ | دوباره به سوراخ‌های خودتان برگردید | و گرچه روزی حتما باید فکری به‌حال دل‌تان بکنید اما اکنون با شاخ‌وشانه کشیدن بر مظلوم، شرافت خودتان را لکه‌دار نکنید.

همین و باقی‌بقای‌تان
یاسین | مهرچهارصدودو

 

پی نوشت : آدمیزاد نباید بخاطر ناخوشیِ عده‌ای | از خط قرمزهای اساسی خودش | کوتاه بیاید | جدای از اینکه نباید مرعوب سرزنش شبه‌روشنفکران شد | همچنین نباید از مشابهت حرف با سخنِ متحجران ترسید | و نهایتا سکوت کرد.
فلسطین | وجدان‌ها را فرا می‌خواند.
#نیم_یادداشت