کاش میشد به جز آدم بودن، ماهیت دوم داشت و بهطور پارهوقت زندگیکرد. اونوقت من از ۴صبح خروسخون چراغای خونهی مادربزرگا که روشن میشد، یه پرنده میشدم میرفتم لای درختای تو حیاطشون. و فقط شب، برای خوابیدن به انسانبودنم برمیگشتم.
-یاسین، زمستانچهارصدودو