الف:
بهترین هم صحبتیها ، آن است که در آن کتابی معرفی شود، یا مصداقی در ادامهی صحبتمان از کتابی آورده شود و خلاصه نام کتابی ذکر شود. طبیعتا در این شیوهی ارزش گذاری، از نظر من مکالمهای بعنوان گفتگوی خوب مطرح میشود که در آن نام کتابهای بیشتری آمده باشد و در یک کلام کتاب ازحالت انفعال خارج شود و مورداستفاده درخارج از جلدش قرار بگیرد.
ب:
با اینکه کتابها را با یک پاراگراف در یک استوری معرفی کنیم زیاد موافق نیستم. یک پاراگراف هرچقدر هم که جذابیت داشته باشد وقتی نتواند با زندگی عجین شود عملا با یک تصویر زیبا تفاوتی ندارد. و من معتقدم کتاب فراتر از تصویر است به هزاران دلیل که میتوانیم راجبش صحبت کنیم. اما متن یک کتاب زمانی ارزش خودش را بالاتر میبرد که بتواند با آنچه در واقعیت برای ما رخ میدهد اتصالی پیدا بکند و آنجا تجربههای خواندهی ما به کار بیایند. ولو اینکه در حد یک ضربالمثل یا یک بیت شعر باشد در یک سخنرانی!
ج:
پس از اتصال کتابها به زندگی، نکتهی دیگری که در کتابخوانی موثر است اتصال کتابها به یکدیگر است.
در هر متن، متن کوچکتری وجود دارد و در دل آن متن کوچکتر، متن کوچکتر دیگری که به جهانی تازه راه دارد؛ درست مثل عروسکهای ماتروشکای روسی که بنظر بینهایت میآیند و بدین ترتیب ما از کتابها به کتابها میرسیم. و از متنها به متنها. این اتصال، شکوه مطالعه را به نمایش میگذارد.
-یاسین|آذرماهچهارصدودو