دلم برای درد معده بعد از سحرهای ماه رمضان تنگ است. مجبور میشدم کتاب بخوانم تا دیرتر به رختخواب بروم. ازین جهت، سحرهای رمضان برای من یادآور مطالعهی این کتابهاست؛ خسی تا میقات، چشمهایش، خالسیاهعربی، گاه ناچیزی مرگ، نخل و نارنج، آبنبات هلدار، نیمدانگپیونگیانگ و مابقیشم یادم نمیاد.