شعر | «قهوه»

اصلِ دل‌بستن، تنها خویش را فهمیدن‌است
«او» که می‌نامم، در صورتِ دیگر من‌است

خواب می‌خواهد چکار، چشمِ گرفتارِ مرا
فکرِ تو، قهوه را در نیمه‌شب نوشیدن‌است

بی‌گمان لحظه‌ای فارغ شدن از فکرِ تو
چشم را از دیدنِ رویای خود پوشیدن‌است

گرچه جز مشکل نیوفتاد، اما درس عشق؛
همچو خورشید بی‌منّت ز هر تابیدن‌است

-یاسین/بامداد٢۴شهریور١۴٠٢