نیم یادداشت | امید، نقاشی، عادت

امروز هنگام پیاده روی | به نقاشی‌هایی که یکی دوماه اخیر، از صدقه سری بازگشایی مدارس | با رنگ های متنوع روی دیوارهای شهر کشیده‌اند، نگاه کردم | دیدن آنها حس خیلی خوبی در آدم ایجاد می‌کند | با اینکه وضعیت همسایه ات، رفیق ات، دل ات، باورهای ات خیلی تعریفی ندارد و همه مثل سرنشینان یک کشتی شکسته، تنها منتظر دیدن آن ساحل آرامش اند | اما همین حرکت کوچک باعث امیدواری‌ام شد | دوست دارم هر روز موقع قدم زدن، با دقت به جزییات ریز و رنگهای شادی بخش‌ آنها نگاه کنم و در ذهنم ذخیره‌شان کنم | عجیب است اما یکی از خواص دوره های فشارتوده ها، همین است که به مرور می آموزند چگونه با کوچکترین بارقه های امید شادی کنند | و گرمای ذره نوری را حس کنند.

#نیم_یادداشت | یاسین | آبان چهارصدودو