صبر بسیار بباید پدر پیر "فلک" را
فلک سومین وبلاگ من پس از پاریس نیوز و جمله است که هردو با سابقه ای دوازده ساله به دلیل عدم تعهد یکی از سرویس دهندگان وبلاگ نویسی، براحتی حذف شدند.
اینجا یادداشت های روزانه ام را مینویسم و شعرهایم را منتشر میکنم.
گرچه مطلعم وبلاگ این روزها قلدری سابق خودش را از دست داده است وکمتر کسی در این ایام آن را جدی میگیرد، اما بنظر من یک روزانه نویس، حتما باید یک وبلاگ داشته باشد و مدام درحال نوشتن باشد.
در وبلاگ فلک، یادداشت ها و شعرهایم را منتشر میکنم. البته اگر بشود نامش را گذاشت شعر.
همین و باقی بقای تان
ارادتمند-یاسین
طبقه بندی موضوعی
-
اشعار شخصی
(۲۴) -
نیم یادداشت
(۳۴)
کلمات کلیدی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۳)
- فروردين ۱۴۰۳ (۸)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱۰)
- بهمن ۱۴۰۲ (۶)
- دی ۱۴۰۲ (۲۳)
- آذر ۱۴۰۲ (۱۹)
- آبان ۱۴۰۲ (۲۵)
- مهر ۱۴۰۲ (۷)
- مرداد ۱۴۰۲ (۱)
- تیر ۱۴۰۰ (۸)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱۱)
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
یه‌بار یکی بهم گفت تو عاشق غمی و نمیتونی رهاش کنی! | همین یک جمله‌ی ساده، سال‌ها من رو با خودم عذاب داد | و مدت‌ها طول کشید تا بفهمم من چیزی نبودم که اون گفته! | بلکه اون خواسته چیزهایی رو از من ببینه که اون شکلیه | درواقع همه‌ی ما انتخاب می‌کنیم که چی رو ببینیم و به چی ارزش بیشتر یا کمتری بدیم!
ازتون خواهش میکنم؛ | مراقب حرف‌هایی که به بقیه می‌زنید، باشید | شما نمیدونید میتونید باعث چه طوفان‌هایی بشید.
اخیرا تبلیغات کافه-رستورانی در اینستاگرام وایرال‌شده که می‌گویند: در همبرگر و پیتزایی که به دست مشتری می‌دهد تربتِ امام‌حسین می‌ریزند!
و تعداد کثیری از مذهبی‌ها هم مثل همیشه جَوزده درحال غش و ضعف‌اند؛
اولا؛ تربت جهت استشفا و لحظه احتزار توصیه شده‌است!
دوما؛ تربت سیدالشهدا حرمت دارد! تربت نوعی حرز است! درگذشته‌های نچندان دور علمای شیعه بالای تاج عمامه می‌گذاشتند که مبادا به آن هتک حرمت نشود.
بعد بصورت فله‌ای می‌ریزید توی غذایی که اغلب دورریز دارد! و با آن شوآف می‌کنید؟! یعنی دکان مداح‌های استدیویی بس نبود که از تربت سیدالشهدا هم ابزار شوآف ساختید؟!
فراموش‌نکنید؛ امام‌رضا(ع) می‌فرماید: آل محمّد را وسیله امرار معاش خود نسازید که وسیله ارتزاق قرار دادن ایشان، کفر است.
«لا تَأْکلوا النّاسَ بآلِ محمّدٍ، فإنَّ التَّأکُّلَ بهِم کُفرٌ»
اینکه میبینی آدم‌هایی قبل از تو بودن که همین احساسات رو تجربه کردن | بهتر از تو تبدیل‌ش کردن به کلمه | و از همه مهم‌تر اینکه؛ اون لحظه رو تحمل‌کردن اما نمردن! | و زندگی ادامه پیدا کرده براشون؛ | از هرکس و هرچیزی ازشون عبورکرده، عبورکردن | و باخودشون به صُلح رسیدن | همه این‌ها گوشه‌ای از لطف ادبیات است.
قبل از شما، برای خودم مینویسم؛ | این که چی میدونی مهم نیست! | این که چطوری ازش استفاده کنی که اون دونسته‌ها به دردت بخوره مهمه | وگرنه الان -توی عصر انفجار اطلاعات- همه خوب و بد رو میدونن | تو این زمونه تشخیصش خیلی واضح شده | اما دانسته‌ها و تشخیص‌ها به کار نمیاد.
من تبلیغ‌های یوتیوب رو دوست دارم؛ | نمی‌دونم چطوری براتون توضیح بدم ولی؛ | گرچه کوتاه و بدون محتوای مهمی هستند اما؛ | در عرض چند ثانیه بهم کمک میکنند تا یکم ذهنم استراحت کند؛ | و هم یک دور سریع با خودم مرور کنم که چه دیدم؛ | و هم اینکه مشتاق‌تر هستم ادامه‌ش را ببینم یا نه | و همه‌ی اینا تو یه مدت کوتاهی اتفاق میفته | بدون داشتن محتوای قابل ملاحظه | یک چیز کوچکِ خوب.
تو اتاقش نشستم منتظرش بودم | رفته بود برام قهوه درست کنه و برگرده تا راجب یه کتاب و یکی‌دوتا از شعرام حرف بزنیم | سه تا دختربچه اومدن دم اتاق و داشتن بازی می‌کردن؛ | قبل از اینکه من برسم پیشش به یکیشون یه ماسک کارتونی داده بود و اون دوتای دیگه هم دنبال ماسک اومده بودن | صداشون کردم که بیان تو اتاق و خجالت نکشن | دنبال ماسک‌ها گشتم تا به اون دوتای دیگه هم بدم | یکی از دختر بچه‌ها چشمای خیلی خوش‌رنگی داشت | بهش گفتم چقدر چشمات قشنگه؛ | ده‌ثانیه بعد به حرفم فکر کردم | چه حسی به اون دوتای دیگه دادم؟! | چرا فقط از یکیشون تعریف کردم؟! | وقتی برگشت پیشم حالم خراب بود | چقدر حرف‌هایی رو می‌زنیم که خواسته یا ناخواسته آدم‌ها رو آزار میده؟ | دست خودمون نیست، کنترل‌ش نمی‌کنیم اما مرتکب‌ش میشیم | کاش خفه‌شیم واقعا | لذت تو نوشتنه مَرد! | لذتت رو ببر دیگه.
میان دردهای کُهنه دنبال چه میگردی؟
شگفتا مَرد، چه‌شبها را سحر کردی
-یا.سین/سحرِ٢۴بهمن١۴٠١